ترکیب دو تیم
رئال مادرید : رئال با تركيبي شامل ديگو لوپز ، اسين ، راموس ، آلبيول ، كوئنت رائو ، ژابي ، خديرا ، مودريچ ،
اوزيل ،بنزما و كريستيانو .
ترکیب اتلتيكو مادرید : نيز كورتوا ، خوانفران ، ميراندا ، گودين ، فيليپه لوئيز ف ديگو كاستا ، گابي ، كوكه ، آردا و
فالكائو .
گزارش نیمه اول : اتلتيكو در شبي كه به شدت با روحيه و با انگيزه بود ، در مقابل رئالي كه آنها را دستكم گرفته بود ، در برنابئو تساوي 1-1 را كسب كرد و حالا 45 دقيقه حساس ديگر در پيش خواهد بود .
رئال در نيمه اول كلا دو موقعيت جدي داشت . يكي صحنه گل بود كه كريستيانو با يك پرواز تماشايي دروازه حريف را گشود و ديگري شوت زيباي اوزيل كه تير دروازه كورتوا را به لرزه در آورد .
اتلتيكو در 45 دقيقه عملكرد درخشاني داشت و آردا و فالكائو عملكرد درخشاني از خود ارائه دادند تا اين كه بالاخره روي حركت بازيكن كلمبيايي كه آلبيول را محو كرد ، اين ديگو كاستا بود كه گل تيمش را زد .
طبيعتا اتلتيكو در نيمه دوم پس از فشار و پرس شديد خود در نيمه اول خسته خواهد شد و حضور بازيكن انرژيكي نظير دي ماريا مي تواند وضعيت را بهتر كند هر چند كه در غياب په په ، از بازيكن پر اشتباهي نظير آلبيول هر چيزي بر مي آيد .
گزارش نیما دوم : نيمه دوم بازي رئال و اتلتيكو نيز با بدشانسي تيم سفيدپوش همراه بود تا دو توپ بنزما و كريستيانو تير دروازه كورتوا را به لرزه در بياورند و بازي محتاط دو تيم كار را به وقتي هاي تلف شده بكشاند .
رئال نيمه دوم را بهتر و جسورانه تر شروع كرد اما بنزما يك موقعيت مسلم را به تيرك زد و روي برگشت همين توپ ،شوت اوزيل با دفاع جانانه خط دفاع اتلتيكو از روي خط دروازه مواجه شد . دقايقي بعد ، ضربه كاشته آرام كريستيانو به تير دروازه كورتوا اصابت كرد كه در برگشت ، ضربه اسين در موقعيتي نزديك به دروازه فاجعه بار بود و توپ را به آسمان كوبيد .
در طول نيمه دوم ، هر دو تيم به قضاوت كلوس گومز شديدا اعتراض داشتند و در نهايت خوزه مورينيو ، مربي پرتغالي رئال نيز پس از اعتراض به داور از زمين اخراج شد .
دو نیمه وقت اضافه : در عين ناباواري ، رئال به ضعف كادر فني خود باخت ، فصل را بدون جام تمام كرد و در حالي كه خوشبين ترين اتلتيكويي ها هم باور نداشتند، پس از 14 سال در دربي مادريد بازنده شد .
مورينيو توانست كه لكه ننگ تاريخ رئال را به نام خود ثبت كند . مربي پرتغالي با اشتباهات فاحش فني ، رقم زننده تلخ ترين شب تاريخ رئال در چند سال اخير بود ، شبي كه رئال مادريد پس از 14 سال به اتلتيكو ، رقيب ديرينه باخت ، آن هم نه در يك بازي عادي ، بلكه در نبردي كه سرنوشت يك جام را مشخص مي كرد !
مربي پرتغالي براي اولين بار در سالهاي مربيگري خود ، فصل را بدون بردن حتي يك جام به پايان رساند تا مشخص نشود كه بيش از نيم ميليارد هزينه اي كه در چهار سال اخير توسط پرز پاي اين تيم ريخته شده ، چه نتيجه اي داده تا رئال با داشتن كريستيانو رونالدو ، بهترين بازيكن جهان مغلوب اتلتيكويي مي شود كه سرمايه و هزينه تيمش يك دهم رئال هم نيست .
شايد انگشت اتهام را بتوان بيش از هر كسي به سمت مورينيو گرفت . كسي كه كينه جويي شخصي خود را به منافع تيم ترجيح داد و آلبيولي را جاي په په در تركيب قرار داد كه هر كسي مي دانست كه چه مدافع پر اشتباه و نامطمئني است . ايكر كاسياس ،بهترين دروازه بان جهان را با خودخواهي تمام روي نيمكت نشاند تا حاصلش اشتباهات ديگو لوپز در اولين و احتمالا آخرين فينال عمرش باشد . در حالي كه مي توانست بازي را 90 دقيقه اي تمام كند ، تعويض هايش را به وقت تلف شده موكول كرد ، آن هم تعويض هايي كه تنها از يك مربي خام بر مي آمد نه يك مربي خاص . اصلا مشخص نبود كه چرا رئالي كه در 14 سال اخير نشان داده كه مي تواند اتلتيكو را در 90 دقيقه شكست دهد ، چرا بايد اين قدر محتاطانه بازي كند و كار با به وقت هاي اضافه بكشاند ؟
اتلتيكو در نيمه اول تيم برتر ميدان بود . تيم سيمئونه از نظر تدافعي منسجم بود و در حملات نيز زهردار عمل مي كرد . رئال نيز تلاش كرد كه از تك موقعيت هايش استفاده كند و بالاخره توسط كريستيانو به گل رسيد . روي ارسال از روي نقطه كرنر ،اين كريستيانو بود كه بالاتر از فالكائو به هوا پريد و با يك پرواز بلند ، توپ را با ضربه سر به كنج دروازه كورتوا فرستاد .
س از آن اتلتيكو بازي را در اختيار داشت و رئال به ضد حملات دل مي بست . فالكائو در ميانه زمين ، آلبيول را محو كرد و يك پاس عمقي عالي را براي ديگو كاستا فرستاد تا بازيكن برزيلي با شوتي نرم و دقيق ، دروازه ديگو لوپزي را كه خوب شيرجه نزده بود ، بگشايد . رئال دفاع مي كرد و به نظر مي رسيد كه مي خواهد نيمه را با نتيجه 1-0 تمام كند اما گل ديگو كاستا باعث شد كه شاگردان مورينيو جلو بكشند و در نهايت شوت خوب اوزيل با بدشانسي به تيرك دروازه كورتوا برخورد كرد .
رئال نيمه دوم را بهتر شروع كرد و تيم غالب ميدان بود . به نظر مي رسيد كه تيم مورينيو غزمش را جزم كرده تا كار را در 90 دقيقه تمام كند اما انگار طلسم بازيهاي خانگي رئال را گرفته بود . جدي ترين موقعيت رئال در نيمه دوم را حركت كريستيانو تشكيل مي داد . توپ در موقعيتي تقريبا دروازه خالي به بنزما رسيد كه بازيكن فرانسوي توپ را به تيرك زد . روي ريباند ، اوزيل توپ را شوت كرد اما خط دفاع اتلتيكو روي خط توپ را به كرنر فرستاد . موقعيت جدي ديگر در نيمه دوم روي شوت كريستيانو بود كه با ضربه كاشته توپ را به تيرك كورتوا كوبيد . روي برگشت اسين يك موقعيت عالي را به آسمان فرستاد .
بازي در نيمه دوم به شدت تحت تاثير تصميمات داوري بود . كلوس انگار در مديريت بازي مشكل داشت . او در نيمه دوم حركات خشن دو تيم را به ندرت خطا مي گرفت و همين باعث شد كه در نيمه دوم بازي به خشونت كشيده شود و او چاره اي به جز دادن كارت زرد هاي مداوم نداشته باشد . خارج شدن بازي از دست داور باعث شد كه مورينيو با خشم به داور گلايه كند تا توسط تيم داوري از زمين اخراج شود . اتفاقي كه هيچ بعيد نيست كه در آينده اي نزديك هم براي اين مربي رخ دهد ، اما نه توسط كادر فني بلكه توسط فلورنتينو پرز به واسطه فصل افتضاحي كه نصيب رئال مادريد كرد .
جالب اين كه رئالي كه 14 سال بود كه به اتلتيكو نباخته بود ، در ده دقيقه پاياني بازي سخت تلاش داشت تا بازي به وقت هاي اضافه كشيده شود . بازيكنان رئال مدام توپها را از روي دروازه رد مي كردند و با سيستم "بكش زيرش " تلاش مي كردند كه مانع از شكست شوند كه بالاخره اين تاكتيك جواب داد و بازي به وقت هاي اضافه كشيده شد .
اما اوج ضعف فني مورينيو وقتي بود كه با سه تعويض همزمان ، در وقت هاي اضافه بازي را واگذار كرد . مربي پرتغالي مودريچ و كوئنت رائو ، از معدود بازيكنان خوب رئال در 90 دقيقه را بيرون كشيد تا دي ماريا و آربلوا را به جايشان وارد زمين كند . اتفاقي كه بيش از هر كسي سيمئونه را خوشحال كرد .
اتلتيكو در نيمه اول وقت هاي اضافه كاملا تيم برتر ميدان بود و پس از ايجاد سه موقعيت جدي ، بالاخره روي يك ضربه كرنر و اشتباه ديگو لوپز در خروج دروازه اش باز شد . ويژگي كه مورينيو مدام به آن مي نازيد و مي گفت كه به دليل خروج هاي ديگو لوپز است كه او را به ايكر كاسياس ،بهترين دروازه بان جهان ترجيح مي دهد !
اوزيل در نيمه دوم وقت هاي اضافه يك موقعيت طلايي ديگر را همچون بازي با دورتموند از دست داد تا در ناكامي هاي بزرگ فصل رئال ، سهم ويژه اي داشته باشد و در ادامه به نظر مي رسيد كه رفتن مودريچ ، ضربه مهلكي به رئال وارد كرده بود . مسلما اگر قرار به تعويض در خط هافبك بود ، ژابي به شدت براي تعويض شايسته تر بود تا مودريچي كه در كل بازي جنگنده و پرتلاش ظاهر شده بود . در نهايت كريستيانو نيز اخراج شد تا نيمكت دو تيم با هم درگير شوند . روي اين صحنه به شدت جاي خالي مورينيو حس مي شد تا بلند شود و انگشت توي چشم مربي حريف كند !
كريستيانو در اين بازي تنها بود . مورينيو تاكتيك ابلهانه بازي وست فالن را در اين بازي تكرار كرد و حاصلش چيزي به جز شكست نبود .همان تاكتيكي كه بسياري از همان ابتدا باور داشتند كه استفاده از آن خودكشي است . مشخص نبود كه چرا دي ماريايي كه در دربي قبلي يك تنه پيش از دقيقه 90 با زدن دو گل باعث پيروزي تيم شده بود ، اين بار تازه از دقيقه 90 وارد ميدان شد !. مربي پرتغالي هم با تركيبش هم با تعويض هايش و هم با ايده هاي تدافعي اش تيم را به باختن داد . او ترسيده بود و حاصل ترس نيز چيزي به جز مرگ نبود .
حالا مورينيو با خيال راحت مي تواند كه به برنامه ريزي براي چلسي ، تيم محبوبش فكر كند . طبيعي است كه وقتي او مادريديسموها را نخواهد ، مادريديسموها هم او را نخواهند خواست . مربي پرتغالي از دو هفته پيش به جاي اين كه ذهنش را روي فينال معطوف سازد ، شروع به توهين به مربيان قبلي خود كرد و گفت كه از مربيان 21 سال اخير رئال بهتر است اما حالا بايد از خود بپرسد كه چطور كاري كرد كه كل مربيان 15 سال اخير رئال هم موفق به انجامش نشده بودند ؟ در حقيقت هيچ كدام از مربيان قبل از او در دربي مادريد نباخته بودند !
4 - 2 
3 - 3 
1 - 1
2-6
